اثر تیمارهای مختلف در ریشه زایی تعدادی از پایه های رویشی سیب(mallus domestica borkh.)

توسعه پایه های رویشی بمنظور افزایش عملکرد در باغهای سیب، ضروری است. این امر به در دسترس بودن یک روش ساده و آسان تکثیر پایه ها بستگی دارد. در این آزمایش اثر غلظت های مختلف هورمون ایندل بوتریک اسید ( iba ) و دو روش نگهداری قلمه ها (وارونه و مستقیم)، روی ریشه زایی، کالوس زایی و تعداد و طول ریشه های پنج پایه رویشی( m26, mm106 b9, m9, و آزایش) با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مطالعه شد. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین تیمارها و پایه ها وجود دارد. مقایسه میانگین ها نشان داد که iba با غلظت ppm 2500 در پایه m26 بهمراه نگهداری وارونه با 42/58% ریشه زایی در مقایسه با شاهد مستقیم در پایه m26 با 27/3% ریشه زایی بیشترین اثر را داشت. همچنین این تیمار، تعداد و طول ریشه ها را 50 تا 100 درصد افزایش داد. بین پایه ها نیز پایه های m26 و mm106 از نظر درصد ریشه زایی، تعداد و طول ریشه ها نسبت به پایه های آزایش و m9 برتر و با آنان اختلاف معنی داری داشتند .